Niezłe CIACHO

Są takie obszary działalności Bogini Domowego Ogniska, w których - niestety/stety* - nie sprawdzam się zbyt dobrze.

* niepotrzebne skreślić. Dlaczego prawidłowe - w zależności od oczekiwań i osobistych skłonności - mogą być obie opcje wyjaśni się za chwilę :)

Generalnie: gotuję (nieźle ponoć), sprzątam (ostatnio mniej, ale daleko nam do domów, które musi ratować Perfekcyjna Pani Domu), piorę (to akurat kocham, mniej układanie w szafach...), szyję, dziergam, reperuję, dbam o ogólny ład finansowy, miłą atmosferę i plany na weekend :) Z chęcią też przyjmuję gości.

Jednego NIE robię prawie nigdy - nie piekę. Nie potrafię, nie kręci mnie, nie odczuwam potrzeby. A ponieważ gotowe wyroby mnie nie zadowalają (wystarczy przeczytać skład by się zniechęcić do jakichkolwiek ciastek kupnych) - prawie nigdy nie ma u nas "słodkiego".

Co nie oznacza, że na słodkie nie ma chęci... ;)

Drugą moją idolką (poza Antheą oczywiście, BTW nie wiem jak w ogóle można wpaść na pomysł by w polskiej wersji programu "grał ją" ktoś inny, przecież to o nią w tym chodzi!) jest Martha S. :)

I to dzięki jej programowi pojawiło się u nas ostatnio to:

Ciasteczka owsiane z bakaliami i czekoladą. Niebo w gębie. I w dodatku - każdy potrafi je zrobić. Serio, jeśli mi się udało - uda się największej kuchennej niezdarze :)

Oczywiście oglądając program przepisu nie zanotowałam, z pamięci (wzmocnionej dzięki Ginko ;) ) i na oko zrobiłam zakupy - jak się okazało całkiem nienajgorsze - a później odszukałam w necie jakiś przepis na owsiane ciastka Marthy. Nie znalazłam "tamtych", ale zbliżone owszem. Znalazłam w Kuchni Agaty (przepis podam za nią, ale dodam swoje uwagi i obserwacje)

Składniki (na ok. 45-55 sztuk, w zależności od rozmiaru):

• 1 i 1/2 filiżanki mąki pszennej (Agata pisze, że filiżanka ma ok. 240 ml, ja odmierzałam takim "ciut większym" kubkiem)
• 1 łyżeczka sody - nie miałam, dałam proszek do pieczenia w zbliżonej ilości
• 1 łyżeczka soli (koniecznie!)
• 1 filiżanka masła - dałam kostkę osełki czyli ciut większą niż zwykła, moja miała 300g
• 3/4 filiżanki brązowego cukru - nie miałam, całkiem pominęłam
• 3/4 filiżanki białego cukru - dałam mniej ciut, następnym razem chcę zastąpić miodem, mniej więcej połową szklanki, bo ciastka nadal były słodkie mimo pominięcia cukru brązowego
• 2 jajka
• aromat waniliowy - miałam mało, dałam więc też trochę cukru waniliowego, następnym razem pewnie zrezygnuję albo kupię wanilię w laskach
• 2 i 1/2 filiżanki płatków owsianych
• 1 i 1/2 filiżanki rodzynków - dałam bliżej nieokreślone, ale niemałe ilości rodzynek, posiekanych w spore kawałki suszonych śliwek i fig, tak po niecałej paczce każdego dodatku
• garść groszków z gorzkiej czekolady/drobno pokrojonej czekolady - dałam 1/3 tabliczki

• + z konieczności, bo strasznie to wyszło gęste, trochę mleka. Ile? No tak kilka chlustów :)

Przygotowanie:
Masło ubić z cukrem na lekką masę (tu moja uwaga - następnym razem masło najpierw rozpuszczę - cała masa wychodzi baaaardzo gęsta, wręcz ciężko ją wymieszać, myślę że ten zabieg może sprawę ułatwić). Wbić do niej kolejno jajka oraz dodać wanilię. Krótko wymieszać. Wsypać mąkę wymieszaną z sodą, połączyć z maślaną masą. Wmieszać płatki owsiane, bakalie oraz czekoladę. 

Z ciasta formować kulki (każą z łyżki stołowej masy), układać na papierze do pieczenia, lekko spłaszczając dłonią. 

Mnie się "kulki" nie udały, wykładałam "paćki", które później usiłowałam jakoś uformować, ze średnim powodzeniem :) Moja rada - lepiej by były jednak nie za duże (moje maja koło 5cm średnicy i centymetr grubości), stołowa łyżka powinna więc być raczej niepełna.

Piec ok. 10-12 minut w 170°C. Po wyjęciu z pieca pozostawić na ok. 5 minut na blasze, po czym przełożyć na kratkę - do ostudzenia ciasteczek.

Ciastka są rewelacyjne! Z zewnątrz chrupiące (zwłaszcza tuż po upieczeniu), w środku lekko wilgotne. Mają wyraźny owsiankowy posmak, są słodkie, ale nie ZA słodkie i świetnie sycą - do kawki wystarczą dwa by człowiek był szczęśliwy. Zatem - szczerze polecam!

A z frontu drutowego? Dziś oszlifowałam, wyczyściłam i użyłam drutów do blokowania! Ha!

Fogginko jest gotowa, jeśli pogoda pozwoli - jutro zrobimy jej sesję. A z dzisiaj szoty kota, który postanowił pobawić się w Strażnika Schnącej Chusty :)

A jaka była prawdziwa przyczyna jej wielkiej chęci niesienia pomocy dziewiarkom przy pracy? Drut! Straszliwie była zaintrygowana, były przyczajki, wysuwanie łapki i próby pożarcia!

Widzicie jakie mam ładne ząbki? (do kota też pasuje, ale mam na myśli chustę :) ) To dzięki Wam!