Na fali przygotowań

Przygotowania do abordażu Małego Gościa zaczynają pomału, acz spokojnie, wchodzić w fazę kluczową: gromadzenie dóbr.

Pojawiły się w domu stosy garderoby. Stosy tak stosiaste, że nie jestem pewna, czy będzie konieczność dziergania mikro sweterków. Tak coś czuję, że włóczkowe zestawy sprzed kilku postów poczekają do jesieni, jak już znosimy (choć częściowo) to co mamy i jak już znane będą parametry i tendencje rozrostowe Przychówku.

Jeszcze nie wchodzimy w fazę demolki meblowej (no nie pali mi się...), ale projekty "do machnięcia osobiście" należałoby przyspieszyć.

Wczoraj uparcie dofalowałam do końca Kocyka nr 2 - Na fali

Info techniczne:

Wzór: Neat Ripple Pattern by Lucy of Attic24 

Włóczka: Alize Diva Batik Design kolor 1767, 100% mikrofibra (akryl), 4 motki

Szydełko: 2,5 mm na całość i 2,0 mm na wykończenie brzegów

Kocyk początkowo wydawał się dość sztywny, po ukończeniu został jednak wymoczony w gorącej wodzie z odrobiną Lenora, a po wyschnięciu przeprasowany z parą i stał się cudownie lejący. 

Bardzo podoba mi się ten wzór fali - także falistość brzegów i to, że jeden koniec jest inny niż drugi.

Niezmiennie podoba mi się też układ pasków jaki wyszedł. O dziwo nie było też problemów z kontynuacją sekwencji przy zmianie motków, prawie zawsze udało się znaleźć taki z kontynuacją koloru i raz tylko musiałam z jednego odwinąć kłębuszek (który później zużyłam na brzeg).

W ogóle włóczka przypadła mi do gustu: nie będę ściemniać, że jest "jak bawełna" czy "jak jedwab". Jest jak mikrofibra. Ale nie skrzypi w robocie, jest bardzo miła w dotyku, nie ma uczucia, że to "sztucznizna". Jedyne co mnie w niej niepokoi, to fakt, że w związku z tą śliskością bardzo trudno zrobić trwały słupek. Oczywiście pracowicie zaszyłam wszystkie łączenia, ale i tak boję się, czy coś nie wyskoczy :)

Brzegi są obrobione rzędem półsłupków i rzędem oczek rakowych. Czy ja wspominałam już może, że uwielbiam oczka rakowe? Strasznie długo nie mogłam zakumać jak się je robi (jak to? szydełkować od lewej do prawej?), są upierdliwe i czasochłonne, trzeba pilnować wielkości pętelki (przy Divie nie było z tym problemu, bo włóczka jest gładka i śliska), ale efekt końcowy zawsze mi się podoba. 

Generalnie jestem z efektu tak zadowolona, że już zdecydowałam, że z drugiej wersji kolorystycznej Divy nie będę dziergała żadnych kwadracików! O nie, za fajnie te kolory się układają.

Raczej nie będzie to drugi falowaniec, pewnie poszukam innego wzoru, ale będzie prosto robiony.

Także dlatego, że bałam się, że kwadraciki po zszyciu i podszyciu materiałem (a taki był plan) staną się kocem pancernym. A że zrobiłam ich dotąd tylko kilka to nie żal zmieniać planów i nawet nie będę ich pruła.

Agata, chętna na mini kolekcję? ;)

A co poza tym? W sobotę Brzuch był na warsztatach fotograficznych Stop okropnym fotografiom w albumie rodzinnym! 

Było świetnie! Prowadząca Ewa Łowżył zafundowała nam bardzo ciekawy i skłaniający do refleksji dzień :) Nauczyłam się też kilku rzeczy, których bardzo mi brakowało, więc jestem mega zadowolona.

A w ramach "ćwiczeń praktycznych" jedna z uczestniczek zrobiła nam takie fajne foto (niestety mam tylko malutkie...)

Zmykam.

Tylko co wziąć w ręce jak już zląduję w fotelu? Divę na drugi kocyk czy estońskiego pasiaka? 

Pozastanawiam się słuchając falistej piosenki :)