Iza VS "wypoczynek" - Pierwsze starcie

Są takie rzeczy, za które zabieram się dłuuugo... Projekty, które muszą dojrzeć koncepcyjnie, do których trzeba zgromadzić materiały...

Są też takie, przed którymi najzwyczajniej mam pietra. Chodzę wokół nich jak pies wokół jeża, a im bardziej wiem JAK TO MA WYGLĄDAĆ tym bardziej się boję...

Takim projektem był "projekt wypoczynek".

Ale od początku. W wynajmowanym przez nas mieszkaniu większość mebli to meble tutejsze - to zresztą był jeden z argumentów "za" tym lokum. Pasowało nam to, bo meble trafiają (jak i całe mieszkanie) w nasz gust. Z małym wyjątkiem w postaci kanapy i fotela.

Wyglądało to tak

Nie było dramatu, bywają gorsze obicia, ale nie były to też meble jak z marzeń... No dobra, pod pewnymi względami fotel jest idealny - bo wprost stworzony do dziergania :)

Tym bardziej należało go odmienić. Dlatego tuż po zasiedleniu lokalu w ukochanym szwedzkim sklepie nabyliśmy odpowiedni materiał. Taaaa... jakieś 20 miesięcy temu ;)

A później zaczęło się to całe chodzenie wkoło.

Rok po tymże zakupie zabrałam się do roboty - zrobiłam wykrój z papieru, skroiłam materiał, "założyłam kilka szwów" i... zrobiłam sobie przerwę. 

Byli jednak tacy, którzy - jakbym sama nie czuła ciężaru niedokończonego dzieła - nie pozwalali mi o nim zapomnieć, co i rusz dopytując jak idzie :) (Mamo, Ann i mężu - dziękuję za Waszą pozytywną upierdliwość).

W grudniu Mama podarowała mi też materiał na kanapę (bo projekt jest taki, że ona będzie nieco inna niż fotel, choć w klimacie - raz, że byłoby zbyt wzorzyście, dwa, że po skrojeniu fotela okazało się, że zakupione w IKEI 6 metrów to dużo za mało). To on był ostatnio w prasowaniu.

A wczoraj, nagle, niespodzianie - zupełnie jak wiosna - naszła mnie wena! I jednego dnia - fotel został odziany! Nie macie pojęcia jaka jestem zadowolona.

Wiem, nie jest idealny, chciałabym, by bardziej przylegał, mniej się marszczył... Cóż - nie można mieć wszystkiego. Jestem zadowolona, że fotel wreszcie nie jest taki paskudny. 

Tu prezentuje się w trochę innym ujęciu

... i z poduszkami - bez nich ciut za bardzo się zapadam ;P

Oraz wersja do "pracy", nawet krzesełko pod nóżki czeka już w gotowości :) (tak tak, to stąd właśnie teraz do Was nadaję)

Pokrowiec zapinany jest z tyłu - niczym gorset - na zamek błyskawiczny. Żeby łatwo się dopasowywał i żeby można go było zdjąć bez prucia. Samo zdejmowanie jednak takie bardzo proste nie jest, w celu naciągowym bowiem od spodu pokrowiec (a właściwie takie specjalne tasiemki) w kilku miejscach jest przybity gwoździkami do drewnianej konstrukcji :)

I choć namęczyłam się przy nim straszliwie, a kanapa przeraża mnie jeszcze bardziej - mam wreszcie porządną motywację, bo:

1. "nowy" fotel zdecydowanie wygląda lepiej, dekoruje i rozjaśnia swój/mój kąt

2. fotel i kanapa zupełnie teraz do siebie nie pasują, a tego to ja nie lubię, oj nie.

Trzymajcie więc kciuki za starcie nr 2 - z Kanapowym Potworem :)

Teraz - wzorem Intensywnej - powinnam zrobić gwiazdki zwiastujące zmianę tematu. Ale to w sumie trochę będzie na temat. Jakoś tak mi się dziś wyszperał i inny zapomniany i nie-do-końca-dokończony projekt - naszyjnik. Włożyłam go więc testowo - coś mi w nim nadal nie leży, ale źle nie jest. Ponoszę i pomyślę, pewnie dodam kilka sznurów z innych szarości.

Naszyjnik może też, jak ktoś lubi (ja nie toleruję) robić za bransoletkę.

A jak już dziś się tak nieprzyzwoicie chwalę, to pochwalę się jeszcze tłem z przedostatniego zdjęcia :) To plakat reklamujący pismo, na którego okładkę się kiedyś załapałam :)

Swoją drogą - oprawienie i powieszenie plakatu to też był projekt długoterminowy ;)

Wracając do tematu zasadniczego - na jutro plan jest jasny: ja, maszyna i metry całe materii ;)