Szare tło

Idę o zakład - nie o jakąś grubszą kasę, ale "o rację" jak mawiał w dzieciństwie mój Bro, doprowadzając mnie tym do furii - że KAŻDA z Was miała choć raz taką sytuację, że brakowało Wam bazy: prostej, stonowanej kolorystycznie bluzki, bez fajerwerków, wzorków, dekoltów do pępka lub golfów, poszerzanych rękawów nie mieszczących się w żakietach, z materiału nie-za-ciepłego-nie-za-grubego, ładnego ale nie "opera", z rękawami tak "po środku" (że nie trzeba podwijać, ale jednak nie krótkimi), co nie opina ale podkreśla itd., itp. Słowem - chroniczny brak bluzki, która nie istnieje. Kojarzycie? ;)

No to mi jej brakowało C*O*D*Z*I*E*N*N*I*E! Taka sytuacja.

I znalazłam rozwiązanie. Uszyłam ją sobie.

Kupiłam sobie kiedyś na jakiejś wyprzedaży w Bławatku kawałek dzianiny: śliskiej, chłodnej, cholernie elastycznej - w obie strony. Kawałek miał ok 70cm długości, ze 140cm szerokości i ciąąąąągnąąąął się jak lasagne (jak mawiał Johny Bravo). I pewnie z powodu tej przeraźliwej ciągliwości przeleżał ładnych parę lat w pudełku - strach się brać za takie coś ze zwykłą maszyną na stanie.

Ale nadeszedł czas ovelocka i niemożliwe stało się możliwe. Ba! Stało się wręcz śmiesznie proste!!

Cały proces "projektowanie, rysowanie, krojenie, szycie, wykańczanie" zajął mi 2 godzinki (słownie: dwie). Przysięgam na miłość do bułgarskiej kuchni!

100% szycia to overlock, jedynie na samym końcu maleńkie kawałeczki przy dekolcie "przyczepiłam" ręcznie - tylko po to by się szew nie ujawniał, nie wyłaziły nitki itd.

Bluzka, jak to u mnie, jest na maksa prosta. Trochę z braku innych możliwości przy tak ograniczonym zasobie materii, ale głównie dlatego, że prostota mi była potrzebna. Neutralne tło, pamiętacie?

Na powyższym cudnej urody rysunku konstrukcyjnym widać wszystko: że przód i tył są szyte każdy z jednego kawałka, a dół, rękawy i dekolt są wykończone pliskami (dół i rękawy szerokimi, dekolt bardzo cienką). Bluzka jest też skrojona "nieprzesadnie wąsko" - po to, żeby się nie opinała na brzuchu (no niestety, raczej powinnam już tego unikać ;P ).

Takie rękawy "nietoperzowatopodobne", ale bez nadmiernej obfitości materii świetnie się sprawdzają przy bluzce z - było nie było - sztucznizny: jest oddech, jest luz, a da się coś na to włożyć (przetestowane). O, tak to wygląda:

Wykończenie plisami było z jednej strony koniecznością - teraz kiedy już overlock mam postanowiłam trochę o nich poczytać i już (!) wiem na czym polega różnica między cztero i pięcionitkowymi. Taaaa... I wiecie co - chyba jakoś to przeżyję, że brak mi ściegów drabinkowego i tego drugiego. Konieczność kombinowania wzmaga kreatywność ;)

Prawda, że ładny wąski rękawek? ;)

I jeszcze zbliż na dekolt i jego cieniutką pliskę - z niej jestem szczególnie dumna, bo wyszła wąziutka i równiutka. I nic się nie odwija nawet!

Przyznam, że się do niej przyłożyłam, posunęłam się nawet do fastrygi, której normalnie nie znoszę ;)

A przedwczoraj kupiłam kolejne 3 wyprzedażowe dzianiny, na 3 projekty, za 3 dychy. Nic tylko szyć!