Szary-mary, hokus-pokus!

Ach, gdybyż się tak dało niekiedy przyspieszyć drutowanie... Zwłaszcza takiemu na "patyczkach" 2,5 by się to przydało, nie? ;)

Niestety nikt jeszcze takich przyspieszających czarów nie wymyślił. I niekiedy dzierganie ciągnie się wręcz niemiłosiernie. Jeśli w dodatku wzór to prawie same gładkie (no, z odrobiną ażurku), kolory mało urozmaicone, a rozmiar to wyjątkowo nie XS to można stwierdzić, że w sweterku nic magicznego nie ma. A jednak. Coś w nim wyjątkowego jest - to pierwszy sweterek dla Mamy jaki zrobiłam. Wiem wiem, wstyd, nie powinnam się przyznawać. Ale prawda jest taka, że nie tylko mnie, ale i Mamie jakoś do takiego projektu nie było po drodze. A jakiś czas temu (tiaaa.. na początku roku ;) ) usiadłyśmy i nie tylko, że w ogóle ma być, ale też w jakich kolorach i fasonie udało nam się ustalić, na jednym posiedzeniu! :) Więc jednak - magia!

Później było już oczywiście mniej magicznie, bo dziergałam go przez prawie 4 miesiące (co udało mi się ustalić wyłącznie dzięki notatkom w ravelry, mam wrażenie, że trwało to znacznie dłużej).

Jeszcze później było kilka kombinacji, bo oczywiście wzór wzorem, a mój pomysł poszedł swoją drogą. Ale ostatecznie powstał! I został zaakceptowany! (a Mama należy do gatunku Mamus Niewylewnus ;) za co też ją uwielbiam). I nawet nie protestowała przeciwko roli modelki!

Oto on!

Model: zmodyfikowany model 17 (inny dekolt, inna włóczka, inne rękawy, inny ścieg karczku, brak kieszeni, inne wymiary...) z gazetki Sandra 6/2010

Włóczka: Virginia w kolorach Z-1 i T-2, odpowiednio 2 i 1,5 motka

Druty: KP 2,5 mm, szydełko 3,5 mm

To z założenia "mały sweterek", dopasowany, do narzucenia na t-shirt latem lub golfik zimą. Nie ma zapięcia, bo jakoś nie potrafiłyśmy zdecydować czy i jakie ma być. Na razie jest więc na agrafkę, a w razie co - można dorobić :)

Ażurek na połączeniu dołu i karczku pięknie się prezentuje na tle wybranej przez Mamę niebieskości.

Nowością dla mnie było zrobienie rękawów wrabianych od góry, rzędami skróconymi. Bałam się trochę tej metody, ale przeczytałam raz jeszcze opis u Fiubzdziu i poszło! Jak chyba wszystkie dziergaczki, które spróbowały - pokochałam tę metodę.

I jeszcze kilka zdjęć na "plaskacza", pokazujących model w całości

I raz jeszcze początek rękawków - strasznie mi się to podoba 

Ramiona zszyte tradycyjnie - ale to jedyne szwy w tym sweterku

Wszystkie brzegi wykończone są plisą w ząbki. Na przodach i dekolcie oczka nabrane są z brzegu i po wyrobieniu odpowiedniej wysokości plisy i zamknięciu oczek plisa jest "przyszyta" szydełkiem.

Mnóstwo z nim było roboty, ale efekt mi się bardzo podoba. I chyba polubiłam takie ściubolenie małymi drutkami, następny "projekt" też powstał na 2,5. A teraz przesiadłam się na czwórki i jest mi jakoś dziwnie :)

A teraz zapraszam na deser. Ciasto wprawdzie "nie pierwszej świeżości" ;) bo zdjęcia powstały jakieś 3 tygodnie temu, tylko z pokazaniem jakoś się nie złożyło. Ale było bajecznie pyszne. No i musiało być proste, skoro nawet mi się udało, przy moim nieortodoksyjnym podejściu do trzymania się proporcji (odchodzę od oryginału dokładnie tak jak przy dzierganiu). Zasadniczo "przepis" stąd.

A sezon na śliwki chyba jeszcze trwa, nie? To smacznego :)