Orzechowo

Jakiś czas temu, za sprawą Brahdelt, zaczęłam trochę baczniej przyglądać się swoim kosmetykom. Później,szukając w necie pestek gorzkiej moreli, trafiłam w sklepie internetowym na orzechy. A że czytałam kiedyś jakąś wzmiankę o nich u CU@5, drogie nie były i miałam zakupową wenę (znacie to? taki dzień, kiedy po prostu człowiek musi COŚ sobie kupić...) - kupiłam. Kilogram. Tak w moje życie wkroczyły indyjskie orzechy piorące.

Przyjechały, obejrzałam, poszukałam w necie informacji jak z nich korzystać i mnie zastopowało. Bo konieczny był mały lniany woreczek, taaaa... czyli szycie. A z maszyną mi było nie po drodze. Dopiero po miesiącu odkryłam (a w zasadzie ktoś przede mną to odkrył), że woreczek jest w zestawie :)

Zaczęło się orzechowe pranie. Początkowo podchodziłam do nich mocno sceptycznie: no bo np. kwestia płukania. Nie znalazłam nigdzie informacji, że przed rozpoczęciem programu płukania orzechy trzeba wyjąć. A skoro zostają w środku - to czy pranie po wyjęciu nie będzie się pienić? Otóż nie, nie pieni się. A pranie jest, hmmm..., ok. W zasadzie bez zapachu, czyste (ale też nie testowałam na ciuchach ostro zaprawionych; swoją drogą - problemy z reklam, takie jak wieeelkie plamy, czarne skarpety itd. jakoś są mi obce), ale przede wszystkim - bardzo fajnie miękkie. Może nie tak jak po użyciu zmiękczacza, ale przyjemne. Czeka mnie jeszcze testowanie na bieli, w połączeniu z sodą. Czy do tego celu kupię kolejne opakowanie? Nie wiem. Na razie entuzjazm umiarkowany. Ale na przekonanie się mam sporo czasu: pół kilograma, które sobie zostawiłam, to całkiem spory woreczek. Tymczasem do jednego wsadu prania używa się ok 8 połówek orzechów, i to kilka razy (ok 3), więc mój zapas starczy pewnie na jakieś pół roku albo i lepiej :) Co mnie przekonuje to ich ekologiczność. Ostatni wakacyjny wyjazd, do domku gdzie wodę nosiło się ze studni, uświadomił mi jak potworne ilości wody codziennie zużywamy do celów domowych, wpuszczając wraz z nią do kanalizy chemię.

Dobra, zaczęłam jednak od kosmetyków. Zatem to rzeczy :)
Po przeszukaniu sieci okazało się, że pranie to tylko jedno z zastosowań orzechów, nadają się niemal do wszystkiego. Mnie najbardziej zaciekawił orzechowy szampon.
Na włosy można ponarzekać zawsze, ja w zasadzie swoje lubię, niestety od dość dawna sama robiłam im krzywdę. Chcąc ograniczyć naturalne przetłuszczanie używałam coraz ostrzejszych szamponów. Efekt? Włosy były z jednej strony suche, okropnie trudne do rozczesania (dlatego też tak chętnie je ścinałam), a przetłuszczały się jak dawniej, albo i lepiej... Ułatwieniem w rozczesywaniu bywała odżywka, powodująca jednak straszliwe oklapnięcie i strąkowacenie włosów. Postanowiłam spróbować orzechów :)

Łupiny ok 8 orzechów przez 10 min. gotowałam w pół litra wody. Po ostudzeniu przecedziłam przez bawełnianą ściereczkę...

... i uzyskałam ok 300 ml "szamponu".

Dziś był pierwszy test. Wrażenia? Różne :) Najdziwniejsze jest to, że szampon w ogóle się nie pienił - trudno odzwyczaić się od łączenia w myślach piany w efektem mycia. Niestety - sam zapach nie jest szczególnie przyjemny, ale też niezbyt intensywny, da się przeżyć (podczas gotowania był znacznie gorszy). Choć przed myciem włosy były dość tłuste, a piany nie było, po spłukaniu są czyste - więc działa. Mam też wrażenie, że są, tak tak, już po jednym myciu, mocniejsze. No i zero problemu z rozczesaniem. Po wysuszeniu (suszarką, pewnie lepiej by było gdyby wyschły naturalnie, ale i tak jestem lekko podziębiona, wolę tego nie pogłębiać) są puszyste, lekkie, ale nie spuszone. Gładkie. Najlepsze określenie to chyba... naturalne.
Na jedno mycie zużyłam dość sporo, bo ok 1/4 przygotowanego wywaru. Ale: nie oszczędzałam, zafundowałam sobie 3 mycia (teraz dopiero przeczytałam na wizażu, że powinnam trzymać wywar na włosach dłużej...), poza tym w szamponie nie ma konserwantów, więc zbyt długo nie można go przechowywać, sądzę, że 3-4 dni to max, czyli akurat. No i jest plus - jeśli pojawią się wątpliwości, czy szampon jeszcze jest ok - można go użyć do czyszczenia, w zasadzie czegokolwiek, choćby brodzika i umywalki. Tak samo bowiem przygotowuje się uniwersalny środek czyszczący :)

Podobno łupinki po zagotowaniu tracą swoje właściwości (nie dzieje się tak w temperaturze poniżej 60° C, dlatego prać można wielokrotnie), ale moje po wyjęciu się pieniły, więc planuję spróbować z tymi samymi raz jeszcze. Na razie się suszą :)

Orzechowa rewolucja oficjalnie rozpoczęta :) 
A więcej o tym jak o do czego można stosować orzechy znajdziecie, m.in., tu.

Swoją drogą, ostatnio coraz bardziej pociąga mnie eko-świat, odejście od drogeryjnych kosmetyków i chemii. Jestem w tym, oczywiście, MEGA niekonsekwentna, z wielu rzeczy nie umiem (albo nie chcę) zrezygnować, ale kilka sprawdza się całkiem fajnie. Więc po umyciu głowy orzechami oczyściłam twarz metodą OCM :)