Baza

Macie już dość dziergania?

Tak? A następny post znów będzie o nim... Spokojnie, następny - nie ten :)

Tym razem wracamy na chwilę do szycia. I to szycia "dorosłego", dla mnie.

Odkąd w moim szyciu i życiu pojawiło się szare tło nie mogłam wręcz przestać myśleć o wyprodukowaniu całego stada takich bluzek :)

O dziwo - okazało się, że znalezienie odpowiedniego materiału wcale nie jest aż takie proste. Albo nie odpowiadał mi rodzaj materii, albo kolor, albo wzór.

W końcu przestałam szukać materiału. Wpadła mi w ręce natomiast jedna rzecz, w której zobaczyłam potencjał >bycia materiałem<.

Tę "uroczą" szmatkę w rozmiarze XXL kupiłam w lumpeksie za złotówkę. Charakteryzowała się koszmarnym fasonem (jak ja nie cierpię półgolfów!) i fajnym, lejącym, ciężkim materiałem w baaardzo głębokim odcieniu granatu. Tak ciemnym, że prawie czarnym.
Dokładnie takim, jakiego od lat poszukiwałam jako tła do marynarskiego sweterka ;)
Została więc pocięta, częściowo przenicowana, obrócona górą na dół i zmieniła się w bazę nr 1.

Jak widać - tył ma ciut dłuższy, a przód krótszy. Częściowo wynikało to z dostępności materiału, częściowo było po prostu koncepcją na urozmaicenie.

Uwielbiam to, jak takie bluzki zmieniają się w zależności od dodatków. Na przykład po dodaniu pereł mogą się stać całkiem eleganckie. Nawet pozostając w towarzystwie dżinsów.

Fason najlepiej widać po przewróceniu jej na lewą stronę. 

Góra bluzki była wcześniej dołem - to pozwoliło mi zrobić obniżoną linię ramion (dół był po prostu szerszy niż góra, którą znacznie ograniczały na szerokości podkroje pach). Dzięki temu manewrowi mam ekstradługię rękawy.

A same rękawy powstały z rękawów oryginalnych (mocno je tylko zwęziłam), wykorzystałam nawet oryginalne podłożenie, bo mój czteronitkowy over takich nie czyni. 

Ponieważ mój Łucznik jest dość wrażliwy na nici, to muszę kupować te w dużych szpulach, dedykowane na overlocki. Niestety - jedna to minimum 6 zł, a do szycia trzeba czterech. Łatwo się domyślić, że wszystkich kolorów świata mieć się nie da.

Dlatego zwykle szyjąc overem dwie nitki w igłach zakładam dopasowane do materii, a dwie w motaczach (czy jak tam się te dynksy zwą) neutralne - najczęściej szare. Ciekawy wpis o szarych niciach do wszystkiego znajdziecie tu.

W efekcie mam dość widoczny od wewnątrz, a z zewnątrz wcale, szew.

Wyjątek zrobiłam dla dołu, który chciałam tylko przeszyć bez podkładania. Tu użyłam w igłach nici czarnych, a w motaczach granatu.

Gdy moja maszyna wróciła z przeglądu Pan Naprawiacz przekazał mi, via mąż, że mam korzystać z regulacji napięcia materiału. I zaczęłam to robić. Dzięki czemu ten superrozciągliwy i trudny w szyciu materiał nie sprawiał problemów. Nawet przy plisce dekoltu.

Na drugą bluzkę materiał kupiłam. Przypadkiem, w Bławatku. Na resztkach. Było tego tyle.

Tak, oszalałam i z 55 cm bieżących postanowiłam uszyć bluzkę. Z możliwie długimi rękawami. Za 5,44 PLN mogłam sobie poryzykować ;)

Jak widzicie - udało się :)

Tu już korzystałam ze swojego sprawdzonego wykroju, niemal dokładnie tego samego co przy bazie szarej. Jedyna zmiana polegała na rezygnacji z dolnej pliski - nie starczyło na nią materiału, więc brzeg znów jest tylko obrzucony.

Najbardziej podoba mi się w tym materiale jego nieokreślony bakłażanowo-śliwkowo-buraczkowy kolor.

Tu fason widać jak na dłoni. Muszę przyznać, że zmieszczenie się na tych 55 cm to BYŁ CZELENDŻ ;)

Na przykład - pliskę dekoltu musiałam kroić pod skosem i moooocno naciągać ;)

Całe szczęście po rozprasowaniu zupełnie nic się nie marszczy, a dzięki naciągnięciu pliska ładnie leży.

Kupując nici do tej bluzki na allegro niestety zupełnie nie trafiłam w kolor. Dlatego - jako nici główne poszła szarość (najbezpieczniejsza i najbardziej neutralna z tych, które miałam), a wściekła fuksja robi za ozdobę obrzucenia ;)

Muszę przyznać, że bardzo lubię te moje bazy. I baaardzo często je noszę - zwłaszcza do pracy, choć nie tylko.

 

Zdjęcia długo czekały na publikację - robiliśmy je jeszcze w styczniu chyba. Pamiętam, że było mi wtedy straszliwie zimno ;)

I - niestety - nie za ciepło jest nadal :/

Dlatego następnym razem będzie coś pozytywnie, wewnętrznie rozgrzewającego ;)